Deze dieren zijn dood geboren, gedood om economische redenen, gestorven door ziekte, uitputting of omgekomen tijdens transport. In dit aantal zitten niet de dieren die zijn omgekomen tijdens stalbranden of vogelgriep. Dieren hebben hoe dan ook een lijdensweg maar dat dieren tot het uiterste worden gedreven en daardoor op gruwelijke wijze sterven wordt door de vleesindustrie angstvallig stilgehouden.

Een varkensboer mag per dag 70 biggetjes tegen een muur doodslaan.

Een kippenboer raapt elke morgen tientallen dode kippen van de vloer die bezweken zijn omdat ze te hard moesten groeien. Je zou denken dat kan niet waar zijn maar het mag wettelijk. Het sterfte cijfer onder kalfjes op grote melkveebedrijven is structureel hoog als gevolg van infecties die ontstaan omdat de kalfjes in hun eigen poep en pis moeten staan. Het illegale transport van doodzieke koeien neemt niet af, ondanks het aangescherpte beleid. Ik noem hier maar een aantal feiten van de ellende die dieren wordt aangedaan. Dat we zover zijn dat dit wordt geaccepteerd is niet alleen respectloos naar de dieren maar het zegt ook hoe wij als mensen niet meer weten wat goed of fout is. We mogen dit nooit normaal gaan vinden.